De diagnose heeft jouw leven waarschijnlijk behoorlijk op zijn kop gezet. Maar dat betekent niet dat je niet meer van het leven kunt genieten. Tegenwoordig kunnen vele bloedkankers, evenals vele andere tumoren, vaak jarenlang onder controle worden gehouden. Er zullen goede en minder goede tijden zijn, en het is hoe dan ook niet eenvoudig om met je eigen sterfelijkheid geconfronteerd te worden.
Wat kan je doen om het leven aangenaam te houden:
Je behandelteam staat voor je klaar om je behandeling en opvolging in goede banen te leiden. Maar dat betekent niet dat je als patiënt alles passief moet ondergaan. Patient empowerment is een term die aangeeft dat je als patiënt actief kunt bijdragen aan je behandeltraject, en omvat drie aspecten:
Je hebt het recht om goed geïnformeerd te zijn, en kunt daar natuurlijk zelf ook aan bijdragen.
Waar kan je informatie vinden?
Allereerst natuurlijk bij je behandelteam, met name je hematoloog en hematologisch verpleegkundige. Het internet kan ook een goede bron van informatie zijn, maar wees er van bewust dat uw zoekmachine niet altijd betrouwbare informatie oplevert – wees kritisch! Lotgenotenorganisaties bieden ook vaak heel goede informatie, op hun website of in persoonlijke ontmoetingen.
Beoordelen van informatie op het internet
Je behandelteam blijft je eerste aanspreekpunt, en je kunt hen altijd vragen of wat je online vindt ook klopt. Maar je kunt zelf ook al op een aantal zaken letten:
Doorgaans wordt betrouwbare gezondheidsinformatie aangeboden door overheidsinstellingen, patiëntenorganisaties, universiteiten of ziekenhuizen en de meeste gezondheidsgerelateerde bedrijven.
Je behandelteam brengt de medische kennis, en jij laat hen weten wat jouw prioriteiten of bezorgdheden zijn, zodat je samen kunt beslissen.
Het is belangrijk te beseffen dat je zelf ook een grote rol in je herstel speelt. Denk daarbij aan het tijdig innemen van de medicatie, het nakomen van afspraken en het melden van symptomen. Ook een gezonde voeding en voldoende beweging zorgen voor een positieve bijdrage.
Ja, dat is een patiëntenrecht, én je kunt er een kopie van vragen. Bij de meeste ziekenhuizen kan je je dossier online raadplegen, via www.mijngezondheid.be of een andere website – je hebt hiervoor een elektronische identiteitskaart nodig en een ID-kaartlezer, of de Itsme app op uw gsm. Ook kan je bij het ziekenhuis een papieren kopie van je dossier vragen. Tot slot heeft ook je huisarts toegang tot al je gegevens, en die kan je daar ook mee helpen.
Na het gesprek:
Patiënten- of lotgenotenverenigingen hebben vaak verschillende doelstellingen, en kunnen je op meerdere manieren ondersteunen:
Het juiste gebruik van je geneesmiddelen is je eigen verantwoordelijkheid! Enkele tips:
Moeite met slapen? Dat is niet ongewoon voor kankerpatiënten. Maar misschien kunnen volgende tips al beterschap brengen:
Je weet al dat goede voeding en beweging heel belangrijk zijn. Nog enkele tips om je mentale en emotionele balans te houden:
Het is niet altijd gemakkelijk om optimistisch te blijven in een moeilijke situatie. Toch kan optimisme de dingen wat draaglijker maken, en zo je kwaliteit van leven verbeteren.
Bedenk wat je kan helpen om een positieve blik te behouden, of terug te vinden. Misschien ondervindt je steun van je geloof, of ben je op een andere manier spiritueel ingesteld? Voel je je verbonden met de natuur, of ben je sociaal bewogen? Al deze zaken kunnen je weer door een andere bril naar het leven, en je traject, doen kijken.
Een kankerdiagnose en behandeltraject zijn zeer ingrijpend, en kunnen allerlei emoties met zich meebrengen. Het kan soms helpen om daar met anderen over te praten, bijvoorbeeld:
Daarnaast kunnen ze zich misschien iets beter inbeelden wat je doormaakt
Als je het lastig vindt om fysieke ondersteuning te zoeken en over persoonlijke zaken te spreken, zijn er online misschien wel alternatieven. Er bestaan veel online gespreksgroepen (fora) en bijvoorbeeld Facebook groepen waarin lotgenoten elkaar vinden en steun bieden. Vergeet echter niet als je verhalen van anderen hoort of leest: iedereen is uniek, en wat voor één persoon geldt is misschien niet van toepassing op iemand anders. Ook professionele hulp kan steeds vaker telefonisch of via een videogesprek plaatsvinden.
Als je voor je diagnose, of voor de CAR-T behandeling nog aan het werk was, vraag je je misschien af of en wanneer je terug aan de slag kunt gaan. Behalve de medische aspecten komen hier ook allerlei praktische zaken bij kijken. De regelgeving hierrond hangt ook af van je werksituatie (werknemer, zelfstandige, ambtenaar). Vaak zijn er mogelijkheden om, in overleg met je werkgever, bijvoorbeeld deeltijds te starten, of je werk anders in te vullen zodat het haalbaar is. Je kunt meer informatie vinden op https://www.allesoverkanker.be/werkhervatting-en-kanker voor werknemers, of https://www.riziv.fgov.be/nl/themas/arbeidsongeschiktheid/zelfstandigen/Paginas/default.aspx#.Va9qvnkw_IU voor zelfstandigen.
Indien je graag met iemand praat over je diagnose en de veranderingen die dat met zich meebrengt, moet je je niet schamen. In jouw ziekenhuis kan je gedurende je behandeling steeds gratis terecht bij een oncopsycholoog. Vraag hiernaar bij je behandelende arts of de sociale dienst van je ziekenhuis.
Stichting tegen Kanker biedt ook psychologische begeleiding van korte duur per telefoon aan voor patiënten en naasten. Je kan ook steeds bellen, mailen of chatten met Kom op tegen Kanker. Indien je zelf liever een psycholoog zoekt, heb je ook recht op terugbetaling. Hiervoor reik je best uit naar je mutualiteit aangezien die verschilt per ziekenfonds.
Een kankerdiagnose en behandeling kunnen een grote impact hebben op je intieme relatie(s) en seksualiteit. Verminderd libido, erectiestoornissen of fysieke beperkingen kunnen een rol spelen. Dus wellicht heb je hierover wel vragen en bezorgdheden. Toch vinden veel mensen, zowel patiënten als professionals, het vaak lastig om dit onderwerp aan te kaarten.
Maar seksualiteit en relaties zijn deel van het leven, en de kwaliteit daarvan, dus aarzel zeker niet om het onderwerp ter sprake te brengen. Je kan ook een verwijzing vragen (of zelf regelen) naar een seksuoloog. Dat is iemand die je zou kunnen beschouwen als een psycholoog gespecialiseerd in relaties en intimiteit. Je hoeft niet per se als koppel te gaan, en het gaat gewoon om een gesprek waarbij je zelf kiest wat je wilt delen. Hoe dan ook wordt alles uiterst confidentieel behandeld.
Het kan zijn dat eten ineens niet meer vanzelfsprekend is. Misschien ben je vaak misselijk, heb je een vreemde smaak in de mond, of zijn je slijmvliezen beschadigd. Bovendien is er veel energie nodig om beter te worden, en heb je mogelijks méér voeding nodig dan gebruikelijk om je gewicht op peil te houden.
Het is aan te raden om hierover een diëtist te raadplegen die gespecialiseerd is in voeding bij kanker. Aan de meeste ziekenhuizen is wel een onco-diëtist verbonden, of kunnen ze je naar iemand doorverwijzen binnen of buiten het ziekenhuis.
Het internationale Wereld Kanker Onderzoek Fonds doet verschillende aanbevelingen om kanker te voorkomen, en raden die ook aan voor mensen met kanker. Hieronder de aanbevelingen met betrekking tot voeding:
De media en het internet staan er vol van: als je de juiste combinatie van superfoods en supplementen inneemt, kun je allerhande ziektes voorkomen of behandelen. Het allerbelangrijkste is om gezond en gevarieerd te eten, en een diëtist kan daarbij helpen. Ga nooit op eigen houtje experimenteren met bijzondere diëten of supplementen.
Als je supplementen of een aanvullende (alternatieve) behandeling overweegt naast jouw voorgeschreven behandeling, of om een speciaal dieet te volgen, bespreek het zeker eerst met je arts of verpleegkundige! Oók middelen of supplementen zonder voorschrift kunnen bijwerkingen hebben, of interacties veroorzaken.
Vraag om professionele begeleiding, zeker als je extra vetten, suikers of eiwitten wilt of moet toevoegen (bijvoorbeeld bij nierproblemen moet de eiwitinname vaak beperkt worden)
Sinds 1 oktober 2017 kan je beroep doen op een huisapotheker, die van dichtbij je medicatiegebruik bij chronische aandoeningen opvolgt. Zo is je ‘farmaceutisch dossier’ voor andere zorgverstrekkers ook actueel.
Het RIZIV betaalt de dienst terug voor elke ambulante patiënt die het voorbije jaar minstens 5 terugbetaalde geneesmiddelen heeft aangeschaft, waarvan minstens 1 voor een chronische ziekte.
Ga bij je apotheker na of je van deze dienst gebruik kunt maken.
Het kan zijn dat je tijdens jouw behandeling bepaalde dingen niet of minder goed zelf kunt doen, al dan niet tijdelijk. Denk bijvoorbeeld aan huishoudelijke taken, maar ook jezelf verzorgen. Mogelijks heb je ook medische zorg thuis nodig, zoals de toediening van bepaalde medicijnen of opvolging van een specifiek probleem. Er bestaan veel diensten waar je mogelijks een beroep op kan doen, zoals gezinshulp of thuisverpleging. Jouw huisarts, de sociale dienst in het ziekenhuis, jouw mutualiteit kan je meer informatie geven.
Bij een ernstige en langdurige ziekte kan je met heel wat kosten te maken krijgen. Denk aan medicatie, consultaties, ziekenhuisopname en thuiszorg. In België hebben we gelukkig een goed gezondheidszorgsysteem, dat in principe voor iedereen toegankelijk is. Iedereen is verplicht verzekerd bij een ziekenfonds (of mutualiteit), en velen hebben ook nog een aanvullende verzekering (hospitalisatieverzekering). Het kan ook zijn dat je op basis van jouw diagnose en/of financiële situatie recht hebt op extra vergoedingen of toelagen. Voor meer informatie hierover kan je terecht bij de sociale dienst van het ziekenhuis, jouw ziekenfonds of het OCMW (sociale dienst) van jouw gemeente.
Voor medicatie geldt doorgaans een zogenaamde derdebetalersregeling. Dat betekent dat het deel dat wordt vergoed rechtstreeks aan de verzekering gefactureerd wordt, en je zelf enkel het aandeel van de patiënt moet betalen. Onder medicatie vallen ook middelen die je bijvoorbeeld per infuus in het ziekenhuis toegediend krijgt, of een CAR-T behandeling.
Het is wel belangrijk om te weten dat niet iedereen automatisch in aanmerking komt voor eender welke therapie, zowel vanuit medisch als terugbetalings oogpunt. De arts die een middel voorschrijft zal nagaan of je aan alle criteria voldoet, en je kunt het natuurlijk ook altijd nog eens navragen.
Bij een consultatie kan het zijn dat het grootste deel van de kost rechtstreeks aan de mutualiteit wordt gefactureerd, en je alleen het zogenaamde remgeld moet betalen – dat is het bedrag dat de verantwoordelijkheid is van de patiënt. Soms moet je ook alles betalen, en dan zelf het ziekenfonds vragen om een (gedeeltelijke) terugbetaling.
Let op: de wettelijke vergoedingen voor consultaties zijn vastgelegd in een akkoord met de ziekenfondsen, en gelden alleen als jouw arts dat akkoord ook heeft ondertekend. Dan is een arts “geconventioneerd”. Als een arts niet geconventioneerd is, mag hij of zij een supplement aanrekenen dat je dan zelf moet betalen. Sommige artsen zijn gedeeltelijk geconventioneerd, bijvoorbeeld wel op de dagen dat ze in het ziekenhuis raadpleging houden, maar niet in hun privé-praktijk. Je kan je hierover informeren bij de arts zelf, bij jouw ziekenfonds, of op de website van het RIZIV: https://webappsa.riziv-inami.fgov.be/silverpages/
De kosten voor een ziekenhuisopname kunnen hoog oplopen. Hieronder vallen verpleging, verblijf, medicatie, procedures, honoraria voor de artsen, enzovoort. Jouw ziekenfonds zal in ieder geval voor een groot deel van die kosten instaan, en als je een aanvullende hospitalisatieverzekering hebt, zal die ook bepaalde zaken dekken.
Weet ook dat er bepaalde regels gelden. Als je bijvoorbeeld voor een eenpersoonskamer kiest (en dat is niet medisch noodzakelijk), kunnen ereloonsupplementen worden aangerekend die al dan niet door uw verzekering worden terugbetaald.
Kijk jouw opnameverklaring zorgvuldig na om verrassingen te voorkomen, en aarzel niet om verduidelijking te vragen.
Voor transport naar en van het ziekenhuis (voor opname en/of consultaties) is ook een vergoeding mogelijk, informeer hiernaar bij jouw mutualiteit en aanvullende verzekering (indien van toepassing).
Ook na een behandeling kan jouw ziekte nog impact hebben, bijvoorbeeld als je een hospitalisatieverzekering wenst af te sluiten. Privéverzekeraars sluiten bijna altijd bestaande aandoeningen uit, maar dat geldt niet voor de hospitalisatieverzekering bij je ziekenfonds. Je kan er hier meer over lezen: https://www.allesoverkanker.be/hospitalisatieverzekering-bij-een-priv%C3%A9verzekeraar-het-ziekenfonds
Het afsluiten van een schuldsaldoverzekering kan moeilijker zijn na een kankerdiagnose, maar er gelden bepaalde regels waaraan verzekeraars moeten voldoen. Ook is het zo dat vanaf 10 jaar na diagnose, het “recht om vergeten te worden” van toepassing is. Je moet dan nog wel melding maken van jouw diagnose, maar het mag geen rol spelen in de toekenning van de verzekering.
Veel kankerpatiënten gaan op zoek naar alternatieve therapieën, naast de ‘klassieke’ behandeling. Het is echter belangrijk om je goed te informeren en altijd te overleggen met je arts. Sommige therapieën kunnen schadelijk zijn of interacties geven met je anti-kankerbehandeling. Alternatieve therapieën zijn vaak erg duur en niet terugbetaald door je ziekteverzekering.
Als jouw CAR-T behandeling en de intensieve opvolging daarna achter de rug zijn, slaak je waarschijnlijk een zucht van opluchting. Helaas betekent dat niet noodzakelijk dat alles meteen terug naar het oude gaat. Het kan zijn dat je nog steeds te maken hebt met sommige fysieke, psychische en sociale problemen ten gevolge van jouw ziekte en behandeling. Vermoeidheid, slaapproblemen en depressie zijn helemaal niet ongewoon.
Een revalidatieprogramma specifiek voor kankerpatiënten kan helpen. In veel ziekenhuizen lopen daarom zogenaamde oncorevalidatieprogramma’s, die aangepaste lichaamstraining combineren met informatieve sessies in groep over allerlei aspecten van de ziekte en de gevolgen op lange termijn, met als doel je levenskwaliteit te verhogen.
Meer info kan je vinden via www.allesoverkanker.be/oncorevalidatie
Zoals je waarschijnlijk weet, zijn bepaalde types kanker, zoals bijvoorbeeld multipel myeloom, momenteel niet te genezen. Echter, met alle behandelingen die er zijn, kan de ziekte wel heel lang onder controle worden gehouden. Je bent dan misschien wel “ongeneeslijk ziek”, maar daarom nog lang niet “uitbehandeld”.
Geen gemakkelijke onderwerpen, maar toch kan het vaak rust geven om bepaalde dingen te benoemen, bespreken, en voor zover mogelijk, te plannen.